Tuesday, March 27, 2012

SHRAPNEL CHARLIE *1953 +2012


"...Heel bijzonder, heel gewoon. Gewoon een heel bijzonder man..."

10 jaar geleden werkte ik als vrijwilliger (WARDEN) in TALBOT HOUSE. Het is wellicht JACK (mijn baas) die me “de raad gaf” dat ik maar eens bij SHARPNEL CHARLIE - in St. Jan (IEPER) - moest langslopen in één van mijn vrije dagen … wat ik ook deed. Het klikte en ik besefte al snel dat ik niet de enige “GEK” was die het “FRONT” van ’14-’18 als zijn thuis was gaan zien.

Het 2de weekend ik in “het huis” werkte, ging ik Ivan ’s morgens bij hem thuis halen voor een “demo” in TALBOT HOUSE … IVAN goot van “THE IRON HARVEST” (munitie die op het front achter gebleven is en nog jaarlijks zijn slachtoffers eist) loden soldaatjes …


Toen ik in een vorig leven nog fotograaf was heb ik wat foto’s van IVAN’s collectie gemaakt … foto’s die hij dan weer spontaan weggaf aan mensen die hij daar weer een plezier mee kon doen …

Eén van de strafste verhalen is dat er op een dag enkele afgevaardigden van een Canadese eenheid, die in ’14-’18 in Passendaele gevochten had, aan Ivans’ deur stonden. Om een lang verhaal kort te maken … Ivan beloofde voor elke gesneuvelde soldaat een loden soldaatje te gieten. Die staan nu allemaal in de “erekast” van die eenheid …


Afgelopen vrijdag maakte ik, na een week BRUSSEL, mijn brievenbus leeg … met daarin één doodsbrief … als ik las dat IVAN op 13 maart 2012 overleden was stond de tijd even stil … ik had – ondanks zijn handicap – gedacht dat IVAN ons allemaal ging overleven … Zijn werk hier was nog lang niet afgelopen … Ik heb één van de werkjes dat hij ooit voor me maakte een speciale plaats gegeven, een kaarsje gebrand, en er een pintje naast gezet, dat laatste pintje dat we nog samen hadden moeten drinken …

Het heengaan van Ivan is een bewijs dat we in dit leven vooral NIETS moeten uitstellen ! … er is misschien geen tijd genoeg om de dingen te doen waarvan we van denken dat we er nog genoeg tijd voor hebben … helaas …

Mijn gedachten gaan in de eerste plaats uit naar zijn vrouw Marie-Claire, Nico en Pieter (zijn 2 zoon's), Ivan's familie en vrienden. Maar ook aan de duizenden "fronstreektoeristen" die de eer en het genoegen gehad hebben Ivan ooit te hebben mogen ontmoeten en die hem voor altijd met hun mee zullen dragen, en zo zal Shrapnel "IVAN" Charlie nooit vergeten worden ...

http://www.youtube.com/watch?v=IcScDjbFvC4


No comments:

Post a Comment