SHRAPNEL CHARLIE *1953 +2012

"...Heel bijzonder, heel gewoon. Gewoon een heel bijzonder man..."

10 jaar geleden werkte ik als vrijwilliger (WARDEN) in TALBOT HOUSE. Het is wellicht JACK (mijn baas) die me “de raad gaf” dat ik maar eens bij SHARPNEL CHARLIE - in St. Jan (IEPER) - moest langslopen in één van mijn vrije dagen … wat ik ook deed. Het klikte en ik besefte al snel dat ik niet de enige “GEK” was die het “FRONT” van ’14-’18 als zijn thuis was gaan zien.

Het 2de weekend ik in “het huis” werkte, ging ik Ivan ’s morgens bij hem thuis halen voor een “demo” in TALBOT HOUSE … IVAN goot van “THE IRON HARVEST” (munitie die op het front achter gebleven is en nog jaarlijks zijn slachtoffers eist) loden soldaatjes …


Toen ik in een vorig leven nog fotograaf was heb ik wat foto’s van IVAN’s collectie gemaakt … foto’s die hij dan weer spontaan weggaf aan mensen die hij daar weer een plezier mee kon doen …

Eén van de strafste verhalen is dat er op een dag enkele afgevaardigden van een Canadese eenheid, die in ’14-’18 in Passendaele gevochten had, aan Ivans’ deur stonden. Om een lang verhaal kort te maken … Ivan beloofde voor elke gesneuvelde soldaat een loden soldaatje te gieten. Die staan nu allemaal in de “erekast” van die eenheid …


Afgelopen vrijdag maakte ik, na een week BRUSSEL, mijn brievenbus leeg … met daarin één doodsbrief … als ik las dat IVAN op 13 maart 2012 overleden was stond de tijd even stil … ik had – ondanks zijn handicap – gedacht dat IVAN ons allemaal ging overleven … Zijn werk hier was nog lang niet afgelopen … Ik heb één van de werkjes dat hij ooit voor me maakte een speciale plaats gegeven, een kaarsje gebrand, en er een pintje naast gezet, dat laatste pintje dat we nog samen hadden moeten drinken …

Het heengaan van Ivan is een bewijs dat we in dit leven vooral NIETS moeten uitstellen ! … er is misschien geen tijd genoeg om de dingen te doen waarvan we van denken dat we er nog genoeg tijd voor hebben … helaas …

Mijn gedachten gaan in de eerste plaats uit naar zijn vrouw Marie-Claire, Nico en Pieter (zijn 2 zoon's), Ivan's familie en vrienden. Maar ook aan de duizenden "fronstreektoeristen" die de eer en het genoegen gehad hebben Ivan ooit te hebben mogen ontmoeten en die hem voor altijd met hun mee zullen dragen, en zo zal Shrapnel "IVAN" Charlie nooit vergeten worden ...

http://www.youtube.com/watch?v=IcScDjbFvC4

LENS

MERCI TRAIN

BOULOGNE-BILLANCOURT 2011

http://memorialdormans.free.fr/AlbumBornes/Borne%20Origine/AlbumBornesVauthier.html

De kwaliteit van de beelden is bedenkelijk, maar zo hebben Jullie toch al een eerste idee van hoe de steen er in Boulogne-Billancourt nu bijstaat na zijn "herstelling".

THE NEVERENDING STORY ... ANNO 2011

Op 23 februari 2011 ontdekte ik, toevallig, op de site van "HERVE LEMAIRE" de volgende foto ...
http://www.pourceuxde14.com/album-cat-1-155416.html

Het is (over)duidelijk dat het hier gaat over een werk van Paul Moreau-Vauthier, of, dat deze wel merkwaardige grafsteen geinspireerd is op één van de demarcatiepalen van de kunstenaar. Ik hoop dit "monument" zo snel mogelijk te kunnen gaan bezoeken, en dan krijgen Jullie uiteraard hier snel meer tekst en uitleg ...

Dat de "originele demarcatiepaal" aan het atelier van Paul Moreau-Vauthier op mijn vraag uiteindelijk terug op zijn "plaats" staat kan je op de volgende pagina zien ...

http://memorialdormans.free.fr/AlbumBornes/Borne%20Origine/AlbumBornesVauthier.html

De demarcatiepaal aan het Fort de Pompelle (Reims) kreeg een nieuwe sokkel.


Het wordt hoog tijd dat ik anno 2011 deze vrienden uit dat verre verleden allemaal eens opnieuw ga bezoeken ... Wordt vervolgd ...

Ook van de vervanger van de verdwenen "BORNE DEBLAIZE" in CINQ MARS DE PILE vond ik een eerste spoor ...

THE END OF THE BEGINNING or THE BEGINNING OF THE END ?

Ik was op zaterdag 5 en zondag 6 juni 2010 in de regio van VERDUN. Laten we één ding dadelijk duidelijk maken, de sites op en rond DOUAUMONT en LES EPARGES zijn in een zeer goede staat, goed onderhouden. (Veel) Beter dan toen ik daar 20 jaar geleden voor het eerst terecht kwam. Maar in BASTOGNE, België, is het niet anders! Eenmaal Je enkele kilometers wegrijdt van "THE BEST OF" kom Je al snel een aantal niet onderhouden, vervallen, monumenten tegen. Ik wil niet graag veralgemenen, want er zijn inderdaad de "gelukkige" uitzonderingen" ... Ik hoop dat de periode "2014-2018" daar alsnog wat kan aan veranderen. Er zijn ook een aantal sites die "te voet" nog nauwelijks bereikbaar zijn.

In Valmy, 60 kilometer ten westen van VERDUN, het WATERLOO van Frankrijk, zijn er wel parkeerplaatsen voor "minder validen" maar dat wil zeggen als Je niet meer goed te been bent, Je de afstanden niet meer te voet kan afleggen, Je wel verplicht bent die afstanden, naar bijvoorbeeld de molen en/of het monument Kellerman, in een rolstoel af te leggen.

BORNE BERNARD CITROEN

Het was alweer drie jaar geleden dat ik hier nog eens was (Vienne-le-Chateau, département Marne), aan de "Borne Bernard Citroen" (van de hand van Paul Morea-Vauthier), die destijds kwa hoogte de norm voor de demarcatiepalen had moeten worden. Tot men die demarcatiepaal 55 centimeter kleiner maakte om (vooral en wellicht) financiële redenen. Daarom is het altijd interessant om hier eens te passeren, om te ervaren hoe die demarcatiepalen "er in werkelijkheid uit hadden moeten gezien hebben". Om de zoveel jaar wordt het monument opgekuist. We zijn hier op 6 juni 2010 blijkbaar op het juiste moment voorbijgekomen.

Visite "Borne Bernard Citroen" a Vienne-le-Château le dimanche 6 juin 2010